Onderzoeksgroepen

Na Viktor’s dood zijn in verschillende landen onderzoeksgroepen van start gegaan. In Oostenrijk werd de ‘Biotechnische academie’ opgericht, gevolgd door groepen in Zwitserland, Zweden, Finland en Denemarken.

In Duitsland werd ‘de vereniging voor biotechniek’ opgericht. Deze gaf vanaf 1961 het tijdschrift "Implosion" uit, onder leiding van A. Kokaly. Vele originele documenten van de hand van Viktor Schauberger zijn door de jaren heen in dit kwartaalblad gepubliceerd. Deze groep hield zich met name bezig met onderzoek naar bronwaterapparaten en biotechnische tuingereedschappen.

Huidige uitgever van het kwartaaltijdschrift "Implosion", waarvan dit voorjaar nummer 155 verscheen,  is het in Zell am Harmersbach (Zuid-Duitsland) gevestigde "Verein für Implosionsforschung und -Anwendung" onder voorzitterschap van Klaus Rauber. Deze groep houdt zich al vele jaren bezig met onderzoek naar en ontwikkeling van Schauberger-apparatuur. Elk najaar organiseert de vereniging een bijeenkomst, met presentaties en lezingen. Dit jaar in samenwerking met de PKS, het Schaugberger-archief in Bad Ischl.

Eind jaren zestig richtte Walter Schauberger in Oostenrijk de ‘Pythagoras-Keppler School’ op. Hier werden en worden vooral lezingen en cursussen gegeven. Nog altijd vormt deze school, nu onder leiding van Viktor’s kleinzoon Jorg, het belangrijkste aanspreekpunt met betrekking tot Viktor Schauberger.

Onder leiding van prof. Harthuhn richtten enkele deelnemers aan het PKS in 1969 in Duitsland de ‘groep nieuwen’ (Gruppe der Neuen) op. Deze groep geeft sinds 1979 het tijdschrift ‘mens en techniek’ uit. Zij werkten vooral aan de theoretische onderbouwing en interpretatie van het werk van Viktor Schauberger.

De eind jaren vijftig door Alexandersson opgerichte ‘onderzoeksgroep implosietechniek’ (IET) deed onderzoek naar de kolkbeweging van water en biotechnisch tuingereedschap en landbouwwerktuigen. Hier werden technieken uitgevonden voor de reiniging van afvalwater.

Midden tachtiger jaren werden bij het Deense ‘Instituut voor Ecologische Techniek’ (DIFOT) proeven gedaan met biotechnische groei-beïnvloeding van landbouwgewassen. In enkele gevallen werd een opbrengstverhoging van meer dan 100% gemeten.

In Zweden zijn sinds de jaren ‘80 drie proefschriften geschreven aan technische hogescholen, die het werk van Viktor Schauberger als onderwerp hebben.

Ing. Kullberg deed onderzoek naar ‘kolkbuizen’. Hij vond dat daarin de wrijving inderdaad significant kleiner is.

Ing. Strid onderzocht de natuurlijke ritmische beweging van water. Volgens hem komt de waterstofbinding van water overeen met Schaubergers bio-magnetisme.

Ing. Molin en Ohlsson deden onderzoek naar sedimenttransport in water. Zij vonden dat kolkend water het zand zijwaarts afzet, en dat recht stromend water dit zand in het midden op de bodem deponeert.